Bilir miydin kalplerin neşesinin sevgiyle kanatlandığını?
Taşı annesi sanıp sarılır yosun, bilmez dünya farkındalığını...
Yalan, riya, nefret dolu artık kalplerde
Unutturmuş insana sevgiyi, saygıyı, kalplerin sıcakkanlığını
Kalbi ısıtanın yalnız sevgi olduğunu bilir misin?
Odunlar ısıtmaz bazen sobayı, kalbin sönükken
Kalbimi ısıtanın sen olduğunu bilir misin ey can?
Seninleyken kalbim çıkacak yerinden öyle bir heyecan!
Gözümün baktığı yer sen olsun, kulağımın duyduğu canım
Tuttuğum elin olsun, başını yasladığın yer göğsüm
Sarılacağım kişi tek sen ol, sarılacağın kişi tek ben
Ağlayacak zamanın olmasın, HEP GÜL!
Taşacak yerin olmasın kalbimde, HEP KAL!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder