Bakma, düştüğün zaman boğar seni
Bahtın gözüme yansıttığı deniz
Hep yakamoz içinde tutar beni
Her sabah da dışına atar deniz
Sen gökkuşağında her bir renksin ki;
Üstünde güneşin endâmı gezer
Kabaran dilimde benim her türkü
Baharı olmayan bir kışı süzer
Senin önünde yıldızlar eğilir
Gökyüzünde bildiğin ne varsa hep
Seni Dünya, Güneş ve Ay kıskanır
Beni sanma değerli bir müzehhep
Ağlayan dertli bir kalp vardır bende
Ondandır böyle boş boş bakışlarım
Kilit vurup her türlü sonsuz derde
Tek korkumdur kırılsın kanatlarım
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder